Drugshandel
Als de soft- en harddrugs geproduceerd zijn, dienen de eindproducten binnen afzienbare tijd de (tussen)handelaren te bereiken.
Als de soft- en harddrugs geproduceerd zijn, dienen de eindproducten binnen afzienbare tijd de (tussen)handelaren te bereiken. Dit alles zonder ontdekt te worden door de (internationale) autoriteiten. Criminelen zijn inventief en creatief als het gaat om smokkelmethoden. Transport gaat via schepen, maar ook vliegtuigen en vrachtwagens worden veelvuldig gebruikt. Hierbij fungeren allerhande gangbare goederen als deklading.
Bij de smokkel zijn veel partijen betrokken, zoals facilitators voor transport, facilitators die de eindproducten in loodsen opslaan en facilitators die contacten leggen en onderhouden met ontvangende landen. Het netwerk is zeer divers en gaat over heel veel schijven.
Onderdelen van drugshandel:
Drugsgebruik en -handel zijn een vorm van sociale overlast die in de Veiligheidsmonitor in de top 5 van overlastvormen staan. De overlast die beide veroorzaken, kunnen de onveiligheidsgevoelens van buurtbewoners versterken.
Veel gemeenten geven aan dat het bij overlast in belangrijke mate gaat om subjectieve overlast, waarbij gevoelens van onveiligheid een belangrijke rol spelen. Ook is het vaak moeilijk onderscheid te maken tussen reguliere horecaoverlast en coffeeshopoverlast.
Convenant of beheerplan kan helpen
Niet alleen in woonbuurten of stadscentra is sprake van drugsoverlast. Ook rond voorzieningen voor chronische psychiatrische patiënten komt overlast voor. Ongeveer een derde van de patiënten is verslaafd. Bij opvangvoorzieningen voor drugsverslaafden en gebruiksruimten is ook sprake van drugsoverlast. Het opstellen en uitvoeren van een convenant of beheerplan kan de overlast beperken. De totale ervaren overlast neemt overigens vaak af door dergelijke opvangvoorzieningen.
Het belangrijkste instrument tegen drugsoverlast en -criminaliteit is de Opiumwet. De Opiumwet stelt het aanwezig hebben van, de productie en de handel in drugs strafbaar. Ook strafbare voorbereidingshandelingen zijn strafbaar. Aanvullend hierop hebben sommige gemeenten vanuit een openbare orde perspectief een verbod op het gebruik van softdrugs in bepaalde aangewezen gebieden in de APV opgenomen.
Het is onder strenge voorwaarden mogelijk om bepaalde hennepproducten in coffeeshops te verkopen. In Nederland zijn ongeveer 600 coffeeshops. Deze zijn verdeeld over zo’n 100 gemeenten. De meeste gemeenten hebben coffeeshopbeleid opgesteld, ook wanneer er geen coffeeshops worden toegestaan. Het optreden tegen een ongewenst verkooppunt wordt makkelijker wanneer er coffeeshopbeleid is vastgesteld. In de volksmond spreekt men over Damoclesbeleid
Grip op de coffeeshop
Het vormgeven van coffeeshopbeleid is bij uitstek het terrein van de lokale overheid. Samen met politie en Openbaar Ministerie wordt dit beleid gehandhaafd. Naast de landelijke voorwaarden kunnen gemeenten zelf toevoegingen in hun beleid opnemen, om meer grip op de coffeeshops te houden. De burgemeester speelt een centrale rol in de handhaving met eigenstandige bevoegdheden.
De Rijksoverheid wil met het landelijke coffeeshopbeleid een einde maken aan het ‘open-deur-beleid’ van de coffeeshops. Coffeeshops moeten kleiner en meer beheersbaar worden om overlast en criminaliteit tegen te gaan.
Zichtbaarheid coffeeshop verkleinen
Ook moet drugstoerisme worden teruggedrongen. Per 1 januari 2013 is daarom het ingezetenencriterium ingevoerd. Daarnaast moet de zichtbaarheid van coffeeshops voor scholieren worden verkleind.