Transcript Multiproblematiek: soms de machteloosheid ten top

Tekst in beeld:

Iedereen doet zjin best, maar het helpt niet.

Dit is het verhaal van Jesse.
Het lijkt misschien een uniek geval, maar er bestaan heel veel unieke gevallen.
En juist bij deze unieke gevallen zijn de gevolgen zo verstrekkend en dreigen mensen echt buiten de boot te vallen.

Jesse is 37 jaar.
Hij werd geboren in Amerika en kwam op 2-jarige leeftijd naar Nederland.
Hij had een moeilijke thuissituatie.
Al vroeg kwam hij in aanraking met kleine criminaliteit.
Zijn ouders zjin inmiddels overladen.
Hij is 7 dakloos geweest en zit nu 3 jaar in een traject bij een GGZ-instelling.

00:00:22
Ronald, beleidsmedewerker zorginstelling:
Jesse is typisch zo’n voorbeeld van iemand die een hele zware tijd gehad heeft, jarenlang. Hert echt moeilijk gehad heeft, maar waaraan je voelt en ziet dat het iemand met potentie is die die verder zou kunnen komen.

00:00:37
Hans, casusregisseur en verslavingsdeskundige:
Daar willen we samen met hem voor zorgen. Hij moet onderdeel worden van de samenleving, meer participeren om een normaal leven te kunnen leiden. En als ik zelf.

00:00:46
Mirjam, klantmanager werk en inkomen:
En als ik zelf kijk vanuit het werk en inkomen, vind ik het natuurlijk fantastisch dat iemand nog streeft naar werk, naar mee kunnen doen.

00:00:54
Ronald, beleidsmedewerker zorginstelling: In begeleid wonen kunnen we hem heel ver brengen. Het is een plek waar mensen als ze daar terechtkomen vaak veel meer zelfvertrouwen krijgen. Ze krijgen meer eigen verantwoordelijkheid. feit dat werkt goed, dan gaat iemand zich weer ontwikkelen. Iemand krijgt weer zin in het leven.

00:01:10
Hans, casusregisseur en verslavingsdeskundige:
Nou, daar komen we eigenlijk terecht bij een groot probleem. Alles is eigenlijk te herleiden naar één praktische oplossing. Hij heeft namelijk een identiteitsbewijs nodig.

00:01:25
Ronald, beleidsmedewerker zorginstelling:
Die is je kwijtgeraakt in zijn zwerversbestaan en het blijkt ongelooflijk ingewikkeld te zijn om dat opnieuw te regelen.

00:01:35
Hans, casusregisseur en verslavingsdeskundige:
In eerste instantie gingen we naar Amerika. Daar moet ie toch zijn? Geboorteakte moet ergens zijn geboorteakte zijn. Nou, de Amerikanen konden niks voor ons betekenen in die zin. Hij moet iemand hebben die garant voor hem staat. Dat wil zeggen dat iemand er is die zegt dat Jesse is wie hij zegt dat hij is. Nou ja, het volgende is het geval. Jesse heeft geen vrienden, een paar vage kennissen, geen vrienden, geen familie. Zijn moeder is overleden, zijn vader is overleden. Die garantstelling, die konden wij hem op dat moment niet geven. Uiteindelijk hebben we Iemand bereid gevonden. Iemand die hem ook vanaf het begin af aan kent, is de directeur van mijn zorginstelling. De juridische papieren hebben we in orde gemaakt. Deze papieren hebben we naar Amerika gestuurd. Fax, post, mail. Dus deze directeur stond garant voor hem. Hier hebben we nooit een reactie op mogen ontvangen, helaas. We zijn nog langs de ambassade geweest. We hebben natuurlijk ook de gemeente benaderd.

00:02:35
Mirjam, klantmanager werk en inkomen
Ik zou het ook niet weten nu.

00:02:38
Hans, casusregisseur en verslavingsdeskundige:
De IND hebben we benaderd. Die hadden zijn verblijfsvergunning, konden zij niet meer vinden. Ze hebben ons aangeraden om terug te gaan naar de gemeente waar Jesse destijds is binnengekomen in Gelderland. Nou ja, zijn we achteraan gegaan. Wat wil het geval? Het stamt nog uit de jaren tachtig. Toen werd alles nog op papier genoteerd, waar in die zin nog weinig computers. Dit hele archief is niet meer terug te vinden. Vrij ongelooflijk moet ik zeggen. Maar goed. De IND heeft uiteindelijk een een nieuwe verblijfsvergunning na allemaal omzwervingen. Nieuwe verblijfsvergunning kunnen leveren. Die lag klaar, die kon worden opgehaald een paar dagen nadat de oude verblijfsvergunning was verlopen. Nou ja, wat heb je nodig voor het ophalen van een verblijfsvergunning? Een identiteitsbewijs? Dat had hij natuurlijk niet, dus deze verblijfsvergunning kon dus weg. Ik moet er zelf om lachen. Maar goed, het is niet om te lachen. Het was. Het is echt. Hij zit tussen de wal en het schip. Het is Nederland en het schip heet Amerika. Hij valt er letterlijk gewoon tussen.

00:03:51
Mirjam, klantmanager werk en inkomen:
Ja, soms is het heel ongelukkig hoe mensen met een beetje tussen het wal en en het schip landen. Dat uh dat is ook heel terecht opgemerkt dat Het is natuurlijk heel naar.

00:04:00
Ronald, beleidsmedewerker zorginstelling:
Het probleem alleen is dat op het moment dat wij, tenminste zo heb ik het begrepen. Ik heb begrepen dat op het moment dat je iemand z’n identiteitspapieren moet vernieuwen, dan wordt er een rechtmatigheid onderzoek gedaan. Maar in dat rechtmatigheid onderzoek loopt hij ook het risico dat hij daarmee zijn uitkering verliest.

00:04:19
Mirjam, klantmanager werk en inkomen:
Het is heel naar dat iemand 35 jaar hier is en ineens door omstandigheden dreigt bijvoorbeeld de uitkering kwijt te raken. Want dat zou kunnen natuurlijk hè. Als ik echt naar rechtmatigheid ga kijken, ja, dan heb je best een probleem hier. En dat iemand dan ook het land misschien zou moeten verlaten. Dat komen we natuurlijk vaker tegen.

00:04:43
Hans, casusregisseur en verslavingsdeskundige:
We zijn hier nu al. Nou ja, ik kan wel zeggen van het kastje naar de muur gestuurd dat dat dit duurt. Al ongeveer drie jaar lang. Dat we hier mee bezig zijn om überhaupt een uh een uh een ingang te kunnen vinden waarop we kunnen verder borduren en dat uh dat staat los van het feit dat Jesse gewoon al nou ik denk al ongeveer, laten we zeggen 35 jaar in Nederland is hè?

00:05:11
Mirjam, klantmanager werk en inkomen:
Ja, misschien ervaart die meneer dat zelf niet zo, maar hij is natuurlijk niet heel erg geworteld in Nederland als het gaat om netwerken of sociale contacten. In die zin zou ie dat ook. Prima weer natuurlijk in Amerika kunnen opbouwen. En ja, daar weer op zoek gaan naar uh naar uh hoe die verder kan. Maar daar ga ik niet over.

00:05:31
Ronald, beleidsmedewerker zorginstelling:
Wat ik niet begrijp ik. Is mij niet duidelijk. Niemand kan mij dat ook eigenlijk uitleggen hoe het kan dat iemand een uitkering heeft, een zorgverzekering heeft, maar vervolgens uh vanwege een t ontbreken van uh geldige identiteitspapieren eigenlijk verder nergens terecht kan.

00:05:47
Hans, casusregisseur en verslavingsdeskundige:
En ik zelf denk ja, destijds is een verblijfsvergunning uitgegeven. Uhm, daar is een reden voor geweest. Men kan ook vertrouwen op die reden.

00:05:58
Mirjam, klantmanager werk en inkomen:
Ik wil heel graag helpen en ondersteunen en meedenken, maar ik moet me ook aan regels houden.

00:06:04
Ronald, beleidsmedewerker zorginstelling:
Ik heb gezegd: we moeten er alles aan doen om deze man een kans te bieden binnen het begeleid wonen wat wij uh faciliteren. Maar ik kan niks zolang die die uh uh die papieren niet heeft.

00:06:19
Mirjam, klantmanager werk en inkomen:
Ik wil als persoon ook niet in de situatie zitten dat ik het de indruk zou wekken dat ik de ene belangrijker vind dan de ander. Ik heb hier natuurlijk ook echt een rol te spelen om te zorgen dat het rechtvaardig is.

00:06:32
Hans, casusregisseur en verslavingsdeskundige:

Ja, ja, maar dat is echt zo…..

00:06:36
Hans, casusregisseur en verslavingsdeskundige:
Dat zegt iedereen tegen me.

00:06:37
Ronald, beleidsmedewerker zorginstelling:
Ja, wij kunnen niks. Wij zouden wel willen. Hij mag van mij
vandaag komen. Echt zo. Maar dat, dat gaat niet. We kunnen niet. Wij kunnen ook niet starten met hem voordat dat in orde is. En dat is eigenlijk heel jammer, want daarmee verlies je heel veel kostbare tijd en zit iemand dus ergens te wachten. Terwijl dat wachten werkt al helemaal niet.

00:06:56
Mirjam, klantmanager werk en inkomen:
Je kan echt alleen kijken naar welke mogelijkheden hebben wij? Waar hebben wij ons aan te houden? En ja, dan kijken of we of iets kunnen betekenen wat ik natuurlijk heel graag doe.

00:07:09
Hans, casusregisseur en verslavingsdeskundige:
Zeg maar wat ik moet doen. Ik weet ik wie ik op een gegeven moment. Ja, ik probeer als casus regisseur. Ik voel me verantwoordelijk. Ik wil het. Ik wil het. Ik wil hem helpen, maar ik weet gewoon even niet meer hoe. Zeg het maar.