Aanpakken
Om georganiseerde criminaliteit te kunnen laten slagen, is samenwerking van essentieel belang. Voor samenwerking is vertrouwen nodig. Een bloedband voorziet in een vorm van vertrouwen die op andere manieren lastig te bereiken is. Daarnaast bestaat er binnen familienetwerken vaak ook een grote mate van loyaliteit. De familieleden zijn binnen het netwerk opgegroeid, het is wat ze kennen en waar ze een verbintenis mee hebben. De georganiseerde criminaliteit kan generatie op generatie overgedragen worden.
Dader en slachtoffer binnen criminele familienetwerken
Dat maakt de aanpak van criminaliteit binnen familienetwerken complex. Want als iemand is opgegroeid in een wereld van georganiseerde criminaliteit en niet beter weet dan dat, is het deze persoon dan volledig aan te rekenen dat hij of zij zich daarmee bezighoudt? Of kan er wellicht sprake zijn van dwang (ook wel criminele uitbuiting genoemd) waarbij deze persoon naast dader ook slachtoffer is die zorg nodig heeft? Er is dan niet alleen sprake van een veiligheidsvraagstuk, maar ook een zorgvraagstuk waardoor zorg- en veiligheidspartijen met elkaar moeten samenwerken.
Georganiseerde criminaliteit is ongestructureerd probleem
Wat de aanpak verder lastig maakt, is dat de georganiseerde criminaliteit vaak niet stopt bij de gemeentegrens. Het overstijgt de regiogrens én zelfs de landsgrens. Daarnaast is de problematiek vaak niet alleen toe te schrijven aan één fenomeen. Verschillende fenomenen kunnen juist met elkaar samenhangen. Zo houden familienetwerken zich soms niet alleen bezig met drugscriminaliteit, maar bijvoorbeeld ook met wapenhandel. Er is dus vaak sprake van een complexe samenhang van fenomenen, op verschillende niveaus in verschillende domeinen. We spreken hierbij ook wel van ongestructureerde problemen of wicked problems.
Voor het veld en de systeemwereld waar we in zitten, zijn dit soort problemen ingewikkeld om mee aan de slag te gaan. Ze overstijgen vaak de mogelijkheden die organisaties zelf hebben en de juiste oplossing bestaat nog niet. Veiligheidsvraagstukken waaronder opsporing, straf- en bestuursrechtelijk onderzoek en vervolging zullen gecombineerd moeten worden met zorgvraagstukken. En dat op verschillende niveaus (uitvoerend, beleidsmatig, strategisch, bestuurlijk). Daarbij is het dus van belang om de juiste partijen met elkaar te verbinden in een netwerk, bestaande interventies met elkaar te combineren en daarnaast te innoveren.
CCV-aanbod
Met de integrale werkwijze ongestructureerde problemen helpt het CCV professionals om de overdracht van criminaliteit, die van generatie op generatie plaatsvindt, te doorbreken en families perspectief te bieden. Daarnaast heeft het CCV de volgende producten beschikbaar voor de aanpak van criminaliteit binnen familienetwerken:
Van ‘niet-pluis-gevoelens’ tot concrete cijfers, de juiste partners betrekken, zorgen voor een gedeeld probleem en zo nodig het lokale bestuur overtuigen van de noodzaak om het probleem aan te pakken. Er komt nogal wat bij kijken om de aanpak van criminaliteit binnen familienetwerken echt op gang te helpen.
Het CCV heeft hier veel ervaring mee opgedaan en draagt deze kennis graag over. In adviesgesprekken, procesbegeleiding en workshops op maat helpt het CCV je bij een lokale analyse en bij het opzetten van een goede structuur en samenwerkingsverbanden. Meike Lommers, adviseur bij het CCV: “We navigeren van zogenoemde ‘niet-pluis gevoelens’ naar concrete cijfers, zorgen voor een breed draagvlak en overtuigen zo nodig ook het bestuur van de noodzaak tot een sluitende aanpak.”
Wil je meer over Coaching on the job weten? Neem contact op met CCV-adviseur Meike Lommers als je:
- meer inzicht in en specifieke kennis van criminaliteit binnen familienetwerken wilt krijgen
- vragen hebt over hoe je de lokale samenwerking (nieuw) leven in kunt blazen
- een goede en grondige analyse van het probleem wilt maken
- de lokale zorgstructuur in kaart wilt brengen
- de laatste inzichten en interventies op dit onderwerp wilt hebben
- hulp wilt bij het vormgeven en implementeren van een plan van aanpak.
Tussen 2011 en 2016 vond het Rijksprogramma ‘Aanpak uitbuiting Roma-kinderen’ plaats. Om meer zicht te krijgen op deze problematiek, ontwikkelde het CCV het barrièremodel ‘Multi-probleemgezinnen met een Roma-achtergrond’. Het model is ook toepasbaar op familienetwerken waarbinnen uitbuiting plaatsvindt. Voor 5 leeftijdscategorieën vind je er de signalen van misstanden rond kinderen, wie de signalen kunnen oppikken en welke interventies ingezet kunnen worden.
Het model staat op barrieremodellen.nl en is toegankelijk met een inlog die je op de website kunt aanvragen.