Gebiedsverbod passender dan woningsluiting op grond van artikel 13b Opiumwet

Kenmerken

• Gemeente
• Rechterlijke macht
• Wijk
• Woning
• Verdovende middelen
• Gebiedsverbod

Wat was de overtreding?

In een woning wordt drugs aangetroffen. De drugs zijn van de meerderjarige zoon van de bewoner. Deze zoon staat niet op dit adres ingeschreven en komt zonder toestemming de woning binnen. De moeder wordt door haar zoon onder druk gezet en de jongen is moeilijk te handhaven.

Welke maatregel werd opgelegd?

De burgemeester sluit de woning op grond van de Opiumwet. De bewoner stelt een voorlopige voorziening in. Zij woont daar met twee minderjarige kinderen waarmee zij op straat komt te staan als gevolg van de woningsluiting. Volgens het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind moeten hun belangen voorop staan. Toezicht houden op wat haar meerderjarige zoon in haar huis doet is moeilijk, omdat hij haar onder druk zet.

Wat besloot de rechter?

De rechter overweegt dat een gebiedsverbod voor de zoon passender is dan een woningsluiting. De zoon komt zonder toestemming binnen en staat niet ingeschreven op het adres. Uit het dossier blijkt dat alles is te wijten aan de zoon. De moeder woont sinds 2009 in de woning en er zijn geen meldingen bekend van handel of loop naar de woning. Er is geen sprake van overlast of verstoring van de openbare orde. De daklozenopvang is geen goed alternatief. De kinderen hebben relevante belangen die moeten meewegen.

Wat kunnen we van deze uitspraak leren?

De belangen van het kind wegen mee in procedures van woningsluitingen. Een gebiedsverbod kan soms een passender maatregel zijn om de problemen te adresseren.

Meer informatie over deze zaak: ECLI:NL:RBDHA:2024:23116