‘Motiveer de credible messengers in je wijk’

Motiveer de credible messengers in je wijk en verstevig inzet van het onderwijs. Deze onderwerpen en meer bespraken de acht deelnemende gemeenten van het BOTOC-project: voorkomen jeugdige aanwas in de criminaliteit met adviseurs van het ministerie van Justitie en Veiligheid en het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (het CCV). Tijdens de derde vergadering, die donderdag 23 september plaatsvond en werd georganiseerd door het CCV, kregen de deelnemers een inkijkje in de Amsterdamse praktijk.

Credible messengers

Wijkbewoners die in contact staan met kwetsbare of snel beïnvloedbare jongeren worden credible messengers genoemd. Zij kregen de afgelopen periode handvatten aangereikt hoe ze hun communicatie met deze jongeren nog beter invulling kunnen geven. Deze messengers hebben verschillende achtergronden. Het kan gaan om moeders die zien wat er in hun wijk gebeurt of de eigenaar van de boksschool. Ook ex-gedetineerden kunnen deze rol vervullen. Want wie anders kan een beeld schetsen hoe het henzelf vergaan is en welke andere keuzes ze achteraf gezien hadden willen maken?

Veel werk

Zijn er meer credible messengers nodig? “Zeker!”, zeggen de bestaande messengers. Er is te veel werk en ze geven aan hun taak zo goed mogelijk uit te willen voeren. Tegelijkertijd werken ze, hebben een eigen gezin en een huishouden te runnen. Om deze reden bespreken de credible messengers wat iemand in zich moet hebben om te werken aan vertrouwensbanden met deze jongeren en hen dat stukje aandacht te geven die ze verdienen.

Inzet van onderwijs

Sandy den Haan van het RIEC Zeeland West-Brabant hield tijdens de bijeenkomst een wam pleidooi om de nadruk te leggen op de inzet van het onderwijs om ondermijning tegen te gaan. Juist daar is voorlichting heel hard nodig. Crimineel gedrag onder jeugdigen is niet van de laatste jaren. “Elfjarigen met messen op zak die pakketjes rondbrengen is iets wat op alle scholen de aandacht moet hebben”, vindt Den Haan. Een film als Zicht kan volgens haar als ijsbreker dienen. Vervolgens ga je daar het gesprek over aan in het onderwijs, bij zorgpartners of tussen gemeentelijke afdelingen onderling.