Secondant: ‘Voor mensenhandel hebben we een eindeloze adem nodig’

De tweejaarlijkse rapportages naar de beleidsvorming rondom mensenhandel die de VNG laat uitvoeren, tonen wisselende kwaliteit tussen de Nederlandse gemeenten. We hebben slecht zicht op het fenomeen en zorg en veiligheid vinden elkaar nog onvoldoende, zegt Bas Bastiaans van de VNG in Secondant. Hij vertelt over de aanpak van mensenhandel door gemeenten.

Seksuele uitbuiting

Onlangs hoorde Bas Bastiaans, projectleider Aanpak Mensenhandel bij de VNG, over een minderjarig slachtoffer van seksuele uitbuiting dat was aangetroffen met een RFID-chip zo groot als een rijstkorrel in haar lichaam. Die was geïmplanteerd, zodat haar pooiers haar altijd kunnen vinden. “Dit gebeurde niet in Nederland, maar het kan ons wel te wachten staan”, waarschuwt hij.

Slachtoffers

De gewetenloze brutaliteit van deze daders staat lijnrecht tegenover de peilloze angst en schaamte van de slachtoffers. “Deze slachtoffers melden zich niet aan een gemeentelijke balie om te vertellen wat hen is overkomen”, zegt Bastiaans. Door de slechte zichtbaarheid van de slachtoffers, is mensenhandel een lastig probleem voor gemeenten om op in te zetten.

Aanpak van mensenhandel

Er zijn vier typen mensenhandel: seksuele, criminele en arbeidsuitbuiting, en gedwongen orgaanverwijdering. Dat laatste fenomeen is in de afgelopen jaren in Nederland slechts een aantal keren gesignaleerd. In het interbestuurlijke programma van 2018 (IBP), staat dat alle gemeenten uiterlijk per 2022 beleid moeten hebben dat zich richt op de aanpak van mensenhandel. Ook moet er een landelijk dekkend netwerk zijn van zorgcoördinatie en de aanpak moet geborgd zijn in afspraken tussen zorg- en veiligheidsketen.