De wijk-GGD’er weet wat werkt
Door: Marielle Jansen, adviseur Veiligheid en Zorg
Bedremmeld stond hij er op zijn badslippers naar te kijken. Hoe de 2 mannen zijn spulletjes in een vrachtwagen laadden. En hoe 2 anderen met emmers, borstels en schoonmaakmiddel naar binnen gingen. Hij had dit niet zo gewild. Maar het was onafwendbaar. De buren klaagden over stank. En die gordijnen, vastgeplakt aan de ramen, waren geen fraai gezicht. Misschien hadden we wat vaker een praatje moeten maken? Moeten vragen of we hem ergens mee kon helpen? En zo deze vernederende toestand kunnen voorkomen?
Overlast voor anderen
We worden allemaal kwetsbaar geboren. Wanneer we opgroeien, ontwikkelen we vaardigheden om hier mee om te gaan. Zodat we, eenmaal volwassen, zelfstandig kunnen functioneren. Zolang alles op rolletjes loopt, is er geen vuiltje aan de lucht. Maar een plotse opeenstapeling van tegenslagen kan ons leven 180 graden doen keren. Alle zekerheden onder ons wegslaan. En de regie die we op ons leven hadden uit onze handen laten glippen. Met eenzaamheid, zelfverwaarlozing en soms ook overlast voor anderen tot gevolg.
Een wijk-ggd’er weet wat bij kwetsbare en soms verwarde mensen werkt
Moeite om leven op de rit te houden
In de ideale wereld komt het niet zo ver. Signaleren we als buren al eerder dat iemand ongelukkig is. Niet goed voor zichzelf zorgt. Of worstelt met zijn administratieve verplichtingen. Of het onderhouden van zijn woning. Maar ja, we zijn allemaal druk. Hebben vaak zelf al moeite om ons leven op de rit te houden. Zijn het ook niet meer gewend om buiten onze volgepropte agenda’s spontaan bij iemand aan te kloppen.
'De wijk-ggd’er kan begrip creëren en angst wegnemen’
De kracht van de wijk-ggd’er
De wijk-ggd’er kan ons daar bij helpen. Met zijn kennis van sociaal psychiatrische problematiek weet hij als geen ander wat werkt en wat niet. En kan hij traumatische ervaringen - zoals aanhoudingen – die vaak nog meer schade aanrichten, voorkomen. Ook belangrijk: hij kan de buurt betrekken. Begrip creëren en angst wegnemen. Zodat we niet meer wegkijken, maar omkijken.
Voordat een wijk-ggd’er daadwerkelijk rondloopt, ben je al gauw een paar maanden verder. Er is draagvlak nodig van bestuurders, er moeten (nieuwe) samenwerkingsconstructies komen en er moeten middelen worden vrijgemaakt. Om niet iedereen zelf het wiel te laten uitvinden, begeleidt het CCV gemeenten van begin tot eind met de aanstelling van een wijk-ggd’er, waarbij er veel aandacht is voor de uitwisseling van ervaringen. Inmiddels staat de teller al op 37.
In het voorjaar begeleidt het CCV nog een laatste groep gemeenten. Overweegt jouw gemeente ook een wijk-ggd’er aan te stellen? Kom dan op 11 februari naar de informatiebijeenkomst en hoor hoe je hiervoor subsidie kunt aanvragen. Meld je aan voor de bijeenkomst ›
Op de koffie
Inmiddels gaat het beter met mijn buurman. Hij is al op de koffie geweest bij en aantal van ons. We weten inmiddels dat hij een ex-vrouw heeft en een zoon. En hoe het zo ver is gekomen. Het helpt hem tegen de eenzaamheid, maar zijn verzameldrang en zelfverwaarlozing blijven een risico. Een uitnodiging bij hem thuis is voorlopig dan ook niet aan de orde. Maar het is een begin. Want weer zo’n vrachtwagen voor de deur, dat willen we hem niet aandoen.
Wellicht vind je dit blog ook interessant: Kan het ook zónder jeukwoorden? Over de samenwerking tussen het veiligheidsdomein en het sociaal domein.