Concreet gedrag in een 1,5 meter samenleving
Door: Miriam Adriaanse en Mirjam Prinsen, adviseurs gedragsbeïnvloeding
Afgelopen week keken we het televisieprogramma Boer zoekt Vrouw. Met een fysiek voelbaar afgrijzen, zagen we hoe de ene boer op de bank gezellig aankroop tegen 1 van zijn logees en hoe de andere boer met een omhelzing afscheid nam van 1 van zijn vrouwen. Dit moesten opnames zijn van vóór het coronatijdperk.

Foto: Bij knuffelen denken we meteen aan coronamaatregelen
Hoe bizar is het dat bij ons nu al alarmbellen afgaan als we deze beelden zien? Dat we direct denken aan de corona-omgangsregels. Bij de introductie ervan waren we nog sceptisch en deden we lacherig over de corona-adviezen: nies in je elleboog, groet met je elleboog, houd 1,5 meter afstand.
Het team Nalevingsexpertise past gedragskennis toe om regelnaleving te bevorderen. Nieuwsgierig?
Focus op concreet maken van gewenst gedrag
Je kunt denken: hadden deze adviezen niet eerst allemaal goed onderbouwd moeten worden? Waarom is niezen in je elleboog zo goed? Waarom kan groeten met je elleboog dan geen kwaad? En waarom zou 1,5 meter afstand voldoende zijn?
Dat hoef je niet per se vooraf te begrijpen. Communicatiestrateeg en vaste gastdocent in onze training gedragsverandering Harrie van Rooij zegt hierover in zijn artikel Wat de weigering van artsen om handen te wassen ons leert over gedragsverandering: “Ideeën leiden tot doen, maar doen leidt ook tot ideeën. Betekenissen en gedrag brengen elkaar in een en dezelfde beweging tot stand.” Volgens Van Rooij is het dan ook begrijpelijk dat in de eerste fase van de communicatie rond de corona-epidemie concrete handelingsinstructies de boventoon voerden.
Soms moet degene die het nieuwe gedrag initieert dus eerst focussen op het concreet maken, herinneren én faciliteren van het gewenste gedrag. Zonder in details te treden over de onderbouwing daarvan.
1,5 meter samenleving
We zijn inmiddels gewend aan tissues en sprays bij de winkelwagentjes, de pallets tussen de parkeerplaatsen bij de bouwmarkt om het aantal bezoekers te verminderen en we wassen de handen extra goed.
De opgave waar we nu voor staan: ontwikkel een 1,5 meter samenleving, zodat iedereen in staat is volgens de corona-veiligheidsvoorschriften te handelen. Wie om zich heen kijkt, ook digitaal, ziet nieuwe voorbeelden voorbijkomen: plexiglazen schermen bij het aanmeten van schoenen, wachtvlakken in belijningen op de grond, ontmoetingscabines met glazen schermen om samen te zijn met een bejaarde moeder.
Als we allemaal creatieve oplossingen zoeken, wordt ook die nieuwe 1,5 meter samenleving gewoon. Nou ja, ‘gewoon’. Niet vergeleken bij het pré-corona tijdperk, maar wel in deze tijd.
- Bron: Wat de weigering van artsen om handen te wassen ons leert over gedragsverandering (Adformatie): communicatiestrateeg Harrie van Rooij laat in dit artikel zien dat als mensen het gewenste gedrag eenmaal vertonen, ze daarna ook in het nut gaan geloven.