De Treiteraanpak is een nieuwe werkwijze om gevallen van intimidatie in de woonomgeving tegen te gaan. Het gaat hierbij niet om gewone burenruzies, maar om structurele treiterijen, bedreigingen en overlast gericht tegen een specifiek persoon of huishouden.

De aanpak moet er voor zorgen dat slachtoffers zich beschermd weten door de overheid en dat daders worden aangepakt. Als andere oplossingen niet werken, moet het uiteindelijk de dader zijn die (gedwongen) verhuist in plaats van het slachtoffer.

Doel

Deze treiteraanpak moet er voor zorgen dat:

• Slachtoffers van intimidatie in de woonomgeving zich beschermd weten door de overheid.
• Daders door de aanhoudende aandacht die zij ervaren van de overheid hun gedrag veranderen en dus stoppen met het intimideren van buren of buurtbewoners.
• Er snel en zichtbaar een einde gemaakt wordt aan dergelijke situaties.
• Het uiteindelijk de dader is die (gedwongen) verhuist in plaats van het slachtoffer, als andere oplossingen niet werken

Doelgroep

Bewoners (hulp voor het slachtoffer, aanpak van de dader)

Aanpak

De treiteraanpak bestaat uit de volgende onderdelen:

Van melding naar registratie
Slachtoffers moeten eenvoudig melding kunnen doen van treitersituaties. Binnen 2 werkdagen dient contact te zijn opgenomen met de melder. Achter de schermen worden informatie en meldingen gedeeld om een volledig beeld te krijgen en mogelijke treitergevallen zo snel mogelijk te herkennen.

Van registratie naar duiding
Vanuit een gemeenschappelijke informatiepositie wordt bekeken wat de beste aanpak is. Een goede duiding van de meldingen en incidenten is cruciaal. Alle stadsdeelregisseurs Treiteraanpak van de Amsterdamse stadsdelen worden speciaal getraind en opgeleid om signalen en meldingen op een goede manier te kunnen inschatten. Dit om onderschatting of overschatting te voorkomen.

Van duiding naar gezamenlijke aanpak
Om treitersituaties te stoppen is het belangrijk om snel en grenzenstellend op te treden. Het is daarbij van belang dat alle partners op basis van gedeelde informatie en duiding van de situatie een gemeenschappelijke aanpak bepalen. Er wordt onderscheid gemaakt naar:

• Eenvoudige zaken en burenruzies: deze vallen buiten de aanpak
• Complexere zaken: stadsdeelregisseur aan de leiding, handhaven en inzet gele en rode kaart.

Uitvoerende organisatie(s)

Gemeente, politie, OM, woningcorporatie en zorgpartners

Werkzame elementen

• Burgers kunnen hun treitersituaties melden bij het informatienummer 14020 en via www.amsterdam.nl. Ze krijgen binnen 48 uur bericht.
• Elk stadsdeel heeft een informatiemakelaar.
• Er is een gezamenlijk informatiesysteem. Benodigde gegevens worden uitgewisseld op basis van een convenant “Gegevensuitwisseling Treiteraanpak”.
• Complexe situaties worden onder regie van de stadsdeelregisseur aangepakt, met een gecoördineerde inzet van alle partners. De rol die stadsdeelregisseurs hebben is cruciaal. Krachtige regisseurs met de juiste competenties kunnen het verschil maken bij het oplossen van lastige treitercasussen.
• Er is een gezamenlijke instrumentenkoffer. Partners werken volgens één norm: ‘Gedraag je of ga verhuizen’.

Evaluatie

Er is geen onderzoek bekend waarbij het effect op de veiligheidsbeleving is gemeten. Wel blijkt uit een afstudeeronderzoek van een studente van de Hogeschool van Amsterdam dat de Treiteraanpak leidt tot sneller ingrijpen bij met name homodiscriminatie.

Beschikbaar materiaal / links

• De treiteraanpak, gemeente Amsterdam