Buurtbemiddeling is een methode om buurtgenoten in een conflictsituatie weer met elkaar in gesprek te brengen. Getrainde vrijwilligers helpen de partijen om het onderlinge contact te herstellen en zelf oplossingen voor het conflict te bedenken.

De methode die de bemiddelaars gebruiken, werkt drempelverlagend en maakt gelijkwaardige communicatie mogelijk. Vrijwilligers kunnen veel aandacht besteden aan herstel van het contact tussen de partijen. In de praktijk blijken de betrokkenen deze ruimte nodig te hebben voor de erkenning van het probleem, de uitwisseling van emoties en de zoektocht naar een oplossing.

Doel

De doelstellingen van buurtbemiddeling zijn:

• herstellen van de onderlinge communicatie,
• bevorderen van wederzijds respect,
• benoemen van gezamenlijke belangen en
• toewerken naar afspraken die voor beide partijen aanvaardbaar zijn.

Doelgroep

De doelgroep van Buurtbemiddeling bestaat uit buren met irritaties of conflicten in de dagelijkse leefsfeer, die bereid zijn tot bemiddeling. Het gaat hierbij om situaties die te licht zijn voor formeel optreden door politie en justitie.

Aanpak

Bij Buurtbemiddeling gaan ruziënde partijen samen hun conflict oplossen onder leiding van twee bemiddelaars. Dat zijn vrijwilligers die daarvoor een speciale training hebben gevolgd. Nadat een aanmelding voor Buurtbemiddeling is ontvangen, houdt de coördinator een intakegesprek met de melder van de klacht.

De coördinator bepaalt of de klacht geschikt is voor Buurtbemiddeling en selecteert vervolgens een team van twee bemiddelaars. Zij hebben een gesprek met de eerste partij en benaderen daarna de tweede partij om de andere kant van het verhaal te horen.

Als beide partijen daartoe bereid zijn, vindt een bemiddelingsgesprek plaats op een neutrale locatie. Als het gesprek leidt tot concrete afspraken, worden deze vastgelegd in een intentieverklaring die door beide partijen wordt ondertekend. Na een aantal weken nemen de bemiddelaars contact op met de partijen om te horen of de situatie is verbeterd en of zij de afspraken naleven.

Uitvoerende organisatie(s)

Buurtbemiddeling is in Nederland op verschillende manieren georganiseerd. Grofweg kunnen de volgende organisatievormen worden onderscheiden:

• een welzijnsorganisatie die buurtbemiddeling organiseert in opdracht van een gemeente (subsidierelatie) of stuurgroep;
• een adviesbureau dat in opdracht van een gemeente buurtbemiddeling organiseert;
• een zelfstandige projectorganisatie (vaak een stichting) voor buurtbemiddeling die in opdracht van een gemeente buurtbemiddeling organiseert;
• een gemeente die buurtbemiddeling zelf organiseert.

De organisaties werken voor het doorverwijzen van zaken samen met de politie en de woningcorporatie.

Werkzame elementen

• Buurtbemiddeling gebeurt voor en door bewoners.
• Mensen zijn zelf verantwoordelijk voor de oplossing van een conflict.
• Een snelle vroegtijdige aanpak voorkomt escalatie.
• Eigen oplossingen zijn duurzamer dan opgelegde oplossingen.

Evaluatie

Er is geen wetenschappelijk bewijst dat buurtbemiddeling bijdraagt aan het verbeteren van de veiligheidbeleving. Vanuit de literatuur omtrent mediation wordt wel genoemd dat bewoners zelfredzamer worden na een bemiddeling, waardoor ze ook op andere vlakken hun verantwoordelijkheid nemen. Tevens blijkt dat zelfredzaamheid bijdraagt aan een beter veiligheidsgevoel (Bron: Jansen, M., S. Meijer K. Bongers (2010). Buurtbemiddeling in perspectief: Een praktijkevaluatie, Utrecht, CCV

Beschikbaar materiaal / links

• Instrument Buurtbemiddeling, Het CCV
• Buurtbemiddeling in perspectief: Een praktijkevaluatie, Het CCV
• Buurtbemiddeling, Movisie