Stap 4: Tijd voor beleidsmatige actie!

De voornaamste vraag bij het ontwerpen van acties is: 'wat wil ik bereiken?' Het benoemen van je doel - de onderliggende drijfveer - is van belang bij het bepalen van de uiteindelijke acties. Op basis van de uitkomsten uit de analysefase kun je deze vraag beantwoorden.

Wel of geen concreet geformuleerde beleidsdoelstelling op veiligheidsbeleving?
Het formuleren van een SMART-beleidsdoelstelling op het thema Veiligheidsbeleving is een keuze. Vraag je af wat je hiermee uiteindelijk wilt bereiken. Het is namelijk niet heel eenvoudig om een algemeen geformuleerd doel te realiseren: veiligheidsbeleving beweegt namelijk mee met bredere gevoelens in de samenleving. Op dat niveau heb je dus maar ten dele invloed. Ook landelijk is een breed doel voor de veiligheidsbeleving vastgesteld. Zo stelt het kabinet Rutte II zich ten doel de onveiligheidsbeleving, zoals gemeten in de Veiligheidsmonitor, tussen 2012 en 2017 met tien procent terug te brengen. Het doel hiervan is vooral om veiligheidsbeleving als afzonderlijk aandachtspunt meer op de kaart te zetten. Dit zou eraan bijdragen dat er ook lokaal meer aandacht komt voor dit thema.

Gebruik de Tafel van 12 als richtinggevend kader
Door de Tafel van 12 te gebruiken in de analysefase wordt zichtbaar binnen welke factoren de pijnpunten zitten. De stelregel is: neem actie op de 3 tot 5 belangrijkste factoren, want zo werk je gerichter aan het verbeteren van de veiligheidsbeleving.

Voorbeelden van acties
Op gemeentelijk niveau kun je het thema veiligheidsbeleving bijvoorbeeld steviger onderbrengen in het integraal veiligheidsplan (IVP) en de daaruit voortkomende uitvoeringsplannen. Laat daarin zien welke factoren uit de Tafel van 12 de komende periode prioriteit krijgen. Organiseer bijvoorbeeld ook sessies om een bepaalde werkhouding te stimuleren bij medewerkers. Zij moeten bijvoorbeeld meer bewust worden dat hun werkzaamheden of de manier waarop ze die werkzaamheden uitvoeren, gevolgen kan hebben voor de veiligheidsbeleving van bewoners.

Een voorbeeld zijn de vijf Rotterdamse Vuistregels. De essentie van deze vuistregels is dat deze regels een vraaggerichte en dienstbare houding van overheidsprofessionals in de wijk oproepen. Iedere professional moet tussen de oren hebben dat écht luisteren naar bewoners cruciaal is om een aanpak, welke dan ook, te laten slagen en het vertrouwen in de overheid te herstellen.

Want, succes zit in de details. Hoe meer professionals én bestuurders die betrokken zijn bij het beleid werken vanuit eenzelfde (gemaakte en gedragen) visie op wat nodig is om de veiligheidsbeleving te verbeteren, hoe groter de kans dat ook de details kloppen. Iedereen weet namelijk waar hij op moet letten én hoe hij moet handelen als het om de aanpak van veiligheidsbeleving gaat. Investeer dus gemeentebreed in het laten groeien van zo’n gezamenlijk beeld.