Stap 3: Maak de analyse

Heb je alle gegevens verzameld? Dan is het tijd om de informatie uit de verschillende bronnen te analyseren en te duiden. Vragen waar je in ieder geval antwoord op wilt hebben zijn de wie-, waar-, wanneer-, waarom- en waarvoor-vragen, zoals:

• In welke mate voelen (welke) mensen zich nu daadwerkelijk veilig of onveilig? 
• Welke gevolgen heeft dat?
• In hoeverre kan de veiligheidsbeleving ook als problematisch worden beschouwd en lijkt actie dus nodig?
• Wat zijn vervolgens de factoren die de (on)veiligheidsbeleving vooral beïnvloeden?

Gebruik bij stap 2 en 3 de Tafel van 12 als ordeningskader om de juiste gegevens te verzamelen en de analyse te richten. Zet de 3 tot 5 belangrijkste factoren uit de Tafel van 12 op een rij die in jouw situatie de veiligheidsbeleving beïnvloeden. Dat maakt het daarna makkelijker om de stap naar actie te zetten. Want ook hiervoor biedt de Tafel van 12 handige aanknopingspunten. Deze fase rondt je af met een rapportage van de uitkomsten uit de analyse.

Veiligheidsbeleving en communicatie
Communiceren over veiligheid is impliciet dan wel expliciet ook communiceren over onveiligheid. Je kunt dus ook een tegenovergesteld effect bereiken dan wat je voor ogen hebt: dat mensen zich door de ingezette communicatie juist onveiliger gaan voelen. De stelregel is dat bij problemen waarvan mensen 'buikpijn' hebben het meestal raadzaam is expliciet te communiceren. Bij verschijnselen waar geen sprake is van 'buikpijn', is meer terughoudendheid geboden. Bekijk dan ook in de analysefase in hoeverre de huidige manier van communiceren doorwerkt op de veiligheidsbeleving: krijgen mensen daar 'buikpijn' van?