
3. Verzamelen informatie
Is er sprake van een probleem? Om welk probleem gaat het precies en bij wie ligt het probleem? Waar komt het uit voort? Om deze vragen te kunnen beantwoorden, is inzicht in de problematiek van belang.
Methodiek
Er zijn verschillende methoden om dat inzicht te krijgen, alle met hun eigen sterke en zwakke punten. De zogenaamde combi-methode werkt het best om de informatie te verzamelen en het inzicht te krijgen. De combi-methode combineert verschillende onderzoeksmethoden en informatiebronnen voor een optimaal resultaat.
De kern van de combi-methode:
- Kijk naar de cijfers: maak gebruik van bestaande kwantitatieve onderzoeken, voer zelf dergelijke onderzoek uit en verzamel andere kwantitatieve gegevens die iets zeggen over veiligheid en/of veiligheidsbeleving.
- Kijk uit het raam: doe ook kwalitatief onderzoek of plaats op een andere manier de cijfers in hun context.
- Kijk bij jezelf: Wat zijn de eigen percepties en emoties in een specifieke situatie. Een probleem komt het best tot leven door jezelf in de betreffende situatie te verplaatsen. Inschatten waar de angel zit, wordt dan makkelijker.
Het gebruik van een mix van verschillende methoden en bronnen vergroot de kwaliteit van informatie. Dit creëert zicht op zowel de objectieve als de subjectieve veiligheid.
Voorbeeld
Verzamelplan
Alle data op één hoop vegen en voor de analyse uitgaan van een beperkt aantal cijfers werkt zelden. Voorafgaand aan de analyse is het zinvol de werkwijze(n) in kaart te brengen in een verzamelplan en te bepalen wat je echt moet weten om tot een afweging te komen. Dit voorkomt dat je verdrinkt in informatie en blind vaart op één informatiebron.
Neem bij het samenstellen van een verzamelplan de volgende overwegingen mee:
- Geef een overzicht van de te raadplegen bronnen en van bestaande aanpakken en maatregelen. Vermeld hierbij ook de resultaten van een eventuele evaluatie.
- Formaliseer de overdracht van de beschikbare gegevens door alle partners in de werkgroep (wie en wat). Stel eventueel een 'information sharing agreement' op.
- Vermeld of en welke contextgegevens nodig zijn voor realisatie van de veiligheidsanalyse. Denk bijvoorbeeld aan de inzameling en actualisering van de gegevens van de buurt of wijk, van kengetallen en andere relevante gegevens. Benut hiervoor ook bestaand veiligheidsonderzoek.
- Weet wat bewoners willen en wat ze verwachten. Dit kan door middel van enquêtes en interviews. Kijk hiervoor naar bestaande enquêtes, het is niet altijd nodig een apart onderzoek te verrichten. Meer informatie over het meten van veiligheidsbeleving is te vinden in de Toolkit Veiligheidsbeleving.
- Vermeld ook kosten, tijd en geld en welke wijze van rapporteren geschikt is.
- Werk met heldere definities: 'weet wat je meet'. Het doel van de metingen moet precies duidelijk zijn: begrippen en categorieën moeten eenduidig zijn en elkaar uitsluiten. Een belangrijk probleem met de geldigheid van metingen kan voortkomen uit de wijze van indeling van criminaliteit in categorieën. Als in hetzelfde systeem één soort misdrijf, bijvoorbeeld mishandeling, kan worden ingevoerd als mishandeling, vechtpartij, steekpartij en als moeilijkheden binnen, dan is dat vragen om problemen met de geldigheid van de meting.
- In de praktijk gaat de voorkeur vaak uit naar een globale, snelle en goedkope analyse om (grote) trends te onderscheiden. In sommige gevallen kan het beter zijn een specifieke problematiek verder uit te diepen. Dit gaat verder dan alleen het benutten politiecijfers. Ook als politiecijfers niet eenduidig zijn of ontbreken zal men gedwongen zijn gebruik te maken van dergelijke aanvullende data.
Ten slotte: "Public sector involvement will bring to the research good local insight but, equally important, the work will help build skills and strengthen partnership working amongst participating agencies". Uit: Guidance on local safety audits.