Foute huurders (WODC)

Wat is de meerwaarde van informatiedeling over crimineel pandgebruik tussen verhuurders van vastgoed, zoals woningcorporaties, recreatie- en vakantieparken, verhuurmakelaars en andere verhuurders van meerdere panden? Wat zijn de mogelijkheden en wat is de meerwaarde voor verhuurders om die informatie ook te delen met opsporingsdiensten zoals de politie en/of de Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst (FIOD)? Het onderzoek 'Foute huurders' van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC) geeft daar antwoord op. 

Bij crimineel pandgebruik gaat het om productie, handel en opslag van illegale goederen, zoals drugs. Maar het omvat ook het exploiteren van ogenschijnlijk legale diensten (met als doel het witwassen van crimineel vermogen) en illegale diensten zoals illegale prostitutie, andere vormen van mensenhandel of illegale kansspelen. Tot slot wordt ook het onder de radar willen blijven van de (opsporings)autoriteiten door illegaal verblijf in een woon- of bedrijfsruimte geschaard onder het begrip crimineel pandgebruik.

Onderzoeksvragen

De resultaten van het onderzoek worden gepresenteerd aan de hand van 5 onderzoeksvragen, zoals die vooraf door de opdrachtgever (het ministerie van Justitie en Veiligheid) zijn geformuleerd:

1. Over welke soort informatie rond crimineel pandgebruik beschikken verhuurders?
2. In hoeverre zijn verhuurders bereid om informatie rond crimineel pandgebruik te delen met (1) andere verhuurders en (2) opsporingsdiensten?
3. In hoeverre, en op welke wijze draagt het delen van informatie naar verwachting bij aan (1) de preventie van slachtofferschap van andere verhuurders, en (2) het voorkomen en/of tegengaan van criminaliteit (waaronder ondermijning)? En, welke verschillen bestaan er tussen informatiedeling door verhuurders onderling en door verhuurders aan opsporingsdiensten?
4. Welke praktische en juridische knelpunten en risico’s bestaan er ten aanzien van het delen van informatie rond crimineel pandgebruik? (a) Welke verschillen er bestaan tussen informatiedeling door verhuurders onderling en informatiedeling door verhuurders met opsporingsdiensten? En (b) in hoeverre, en op welke wijze kunnen deze knelpunten en risico’s worden voorkomen dan wel tegengegaan? Ofwel, wat zijn de alternatieven voor een ‘foute huurders’-systeem?
5. Welke randvoorwaarden (zowel juridische als niet-juridische) kunnen worden gesteld aan het delen van informatie rond crimineel pandgebruik door verhuurders? En welke verschillen bestaan er op dit punt tussen informatiedeling door verhuurders onderling en door verhuurders aan opsporingsdiensten?

Download

• Foute huurders (WODC)