Slachtoffermonitor seksueel geweld tegen kinderen 2017-2018
Seksueel geweld tegen kinderen is onvoldoende een thema bij de overheid. Dat constateert de Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen in het rapport 'Slachtoffermonitor seksueel geweld tegen kinderen 2017-2018'. Volgens de rapporteur zijn er verschillende programma’s en initiatieven die aandacht vragen voor specifieke vormen van seksueel geweld tegen kinderen, maar ontbreekt de samenhang en coördinatie voor de gehele aanpak. Ook pleit hij voor meer aandacht voor de aanpak van seksueel geweld tegen kinderen op regionaal niveau.
Incompleet beeld
De aanpak van huiselijk geweld en kindermishandeling heeft prioriteit voor het huidige kabinet. Seksueel geweld tegen kinderen zien zij als één van de meest ernstige vormen daarvan, waar specifieke aandacht voor moet zijn. Het is volgens Nationaal Rapporteur Herman Bolhaar echter onduidelijk wat tot nu toe wordt gedaan om daar invulling aan te geven. Bovendien vallen seksueel geweld gepleegd door leeftijdsgenoten en online seksueel geweld buiten kindermishandeling, en dus ook grotendeels buiten de beleidsplannen daarvoor. Bolhaar: ‘Hoe de aanpak samenhangt met andere beleidsprogramma is ook niet duidelijk. Seksueel geweld kent vele verschijningsvormen. Maar de gemene deler is: het recht op veiligheid en een gezonde ontwikkeling van kinderen wordt geschaad. Als we daar iets aan willen doen, moet op een rij worden gezet wat er al gebeurt en wat er nog mist. Daarbij mogen we geen kinderen over het hoofd zien.’
In de slachtoffermonitor brengt de Nationaal Rapporteur tweejaarlijks in beeld hoeveel kinderen hulp krijgen voor seksueel geweld. Maar dat beeld is verre van compleet, stelt Bolhaar. Zo is de registratie van Veilig Thuis bijvoorbeeld nog onvoldoende betrouwbaar om uitspraken te doen over hoeveel kinderen bij hen worden gemeld vanwege seksueel misbruik. Wel is bekend hoeveel kinderen bij de Raad voor de Kinderbescherming in beeld zijn vanwege seksueel geweld. Bij deze kinderen is regelmatig ook sprake van verslaving, een verstandelijke beperking of psychiatrische problemen in het gezin en vaak zijn er al meerdere jeugdhulptrajecten geweest.
Praten
Naar schatting bijna de helft van de meisjes en 1 op de 5 jongens maakt in zijn jeugd een strafbare vorm van fysiek seksueel geweld mee. Maar dat blijft volgens de Nationaal Rapporteur nog vaak verborgen: ‘Seksueel geweld signaleren is, ook voor professionals, ontzettend moeilijk en kinderen praten er zelf niet makkelijk over. Bovendien heeft het vaak verstrekkende gevolgen voor kinderen. Daarom doe ik een oproep om het gesprek over seksueel grensoverschrijdend gedrag te voeren: thuis, op school, tussen jongeren onderling. Iedereen moet zich veilig voelen om erover te praten.’
Organisatie
Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen