Dit onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut laat zien dat Nederland verschillende maatregelen kent ter voorkoming van herhaald slachtofferschap. Wel laat de uitvoering knelpunten zien en zijn er te weinig maatregelen voor jeugdige slachtoffers.

Probleemstelling

Inventarisatie van (wettelijke) maatregelen en voorzieningen ter voorkoming van secundaire victimisatie en herhaald slachtofferschap.

Conclusies

Nederland kent verschillende maatregelen ter voorkoming van secundaire victimisatie en herhaald slachtofferschap. De positie van het slachtoffer in het strafproces is de afgelopen decennia verstevigd en heeft een wettelijke basis gekregen.

Daarnaast zijn er meer mogelijkheden om slachtoffers te beschermen tegen hernieuwde inbreuken op zijn of haar lichamelijke en seksuele integriteit of persoonlijke vrijheid. Bijvoorbeeld door het opleggen van straat- en contactverboden, de zogenaamde beschermingsbevelen. Ook zijn er specifieke regelingen voor kwetsbare personen, zoals voor slachtoffers van mensenhandel, familiaal geweld en seksueel geweld.

Praktijkdeskundigen signaleren nauwelijks hiaten in het stelsel van maatregelen. Wel zijn aanspraken en rechten van slachtoffers vaak nog te algemeen geformuleerd, waardoor ze in de praktijk onvoldoende afdwingbaar zijn. Ook zijn er knelpunten in de uitvoering en er zijn weinig beschermende maatregelen specifiek voor jeugdige slachtoffers.

Auteurs

K.D. Lünnemann en A.G. Mein

Organisatie

Verwey-Jonker Instituut, in opdracht van het WODC

Links

• Het onderzoek is te downloaden op de website van het WODC