Niet zonder last
Scheldpartijen, smaad en lastercampagnes, dreiging met geweld, doodsbedreigingen, brandstichting, vernieling van persoonlijke eigendommen en bedreiging van gezins- of familieleden. Maar liefst 26 procent van de raadsleden heeft ermee te maken gehad, blijkt uit dit onderzoek van het Periklesinstituut, in samenwerking met het CCV en de Vertrouwenslijn.
Probleemstelling
Hoe gaan raadsleden om met (de toename van) agressie, bedreiging en geweld.
Conclusie
Van de 963 raadsleden die meewerkten aan het onderzoek geeft zesentwintig procent aan dat hij/zij in de rol als raadslid te maken heeft gehad met agressie, bedreiging, intimidatie of geweld.
Slechts één derde van deze incidenten betreft een vorm van verbaal geweld door boze burgers. De ernst en aard van de overige incidenten varieert van smaad en lastercampagnes, serieuze doodsbedreigingen tot brandstichting en vernieling van persoonlijke eigendommen.
Slechts een vijfde van de raadsleden doet ook aangifte. De belangrijkste reden om geen aangifte te doen is dat men het niet ernstig genoeg acht. Ook probeert men het in een aantal gevallen, vooral bij verbale agressie, zelf op te lossen door met de betreffende burger in gesprek te gaan. Daarnaast geven raadsleden aan wel aangifte te willen doen, maar ervaren een drempel omdat de politie niet altijd meewerkt, of de aangifte omzet in een melding.
Aanbevelingen
- Maak van modelprotocol een model-aanpak.
- Laat een stappenplan voorafgaan aan iedere aanpak.
- Stel een contactpersoon aan bij politie en vergroot daar de kennis.
- Onderneem activiteiten en interventies om spreken over agressie 'normaal' te maken.
- Geef de burgmeester een pro-actieve rol.
- Creëer saamhorigheid en professionalisering.
Auteur
Natalie Bosch
Organisatie
Periklesinstituut, in samenwerking met het CCV en de Vertrouwenslijn