Evaluatie van wetswijziging artikel 151c Gemeentewet. Dit wetsartikel is aangepast in 2016 om flexibel cameratoezicht mogelijk te maken voor handhaving van de openbare orde.

Meer flexibele camera's

Met ‘flexibel’ worden meer mobiele, makkelijker plaatsbare camera’s bedoeld, die niet aard- of nagelvast worden bevestigd aan gevels of op speciaal geplaatste palen. Het aantal gemeenten met cameratoezicht is flink gegroeid in de afgelopen 15 jaar, mogelijk als gevolg van de mogelijkheid om flexibele camera’s in te zetten.

Naar schatting hebben tussen de 188 (53%) en 215 (61%) Nederlandse gemeenten vast of flexibel cameratoezicht op grond van artikel 151c van de Gemeentewet. Ten tijde van het vorige landelijke onderzoek uit 2009 was dat 28% van de gemeenten. Ruim een derde van alle gemeenten (35%) heeft de afgelopen 5 jaar (ook) besloten flexibel cameratoezicht te gebruiken.

Camera's vooral in uitgaanscentra

Het uitgaanscentrum van steden is de plek waar de meeste gemeentelijke camera’s staan. Daarna volgen specifieke plekken met overlast, zoals winkelcentra en openbaarvervoerlocaties. In vergelijking met 2009 zetten gemeenten minder cameratoezicht in op bedrijventerreinen en in parkeergarages. Nieuw is het cameratoezicht rondom afvalcontainers. Nu is dat er in minimaal 15 gemeenten, terwijl het in 2009 nog niet voor kwam.

Subsidiariteitsbeginsel

Gemeenten moeten een afweging maken tussen verschillende belangen en dienen de proportionaliteit van het cameratoezicht te onderbouwen. Het onderzoek laat zien dat dit in de meeste gemeenten inderdaad gebeurt. Volgens het subsidiariteitsbeginsel moeten eerst ‘lichtere’ maatregelen ingezet worden voordat cameratoezicht wordt toegestaan. Dat gebeurt in nagenoeg alle gemeenten.

Download

Download het onderzoek op wodc.nl