ToeZine: Weet jij al hoe je stimulerend rapporteert?
Toezichtsrapporten zijn vaak een veelkoppig monster. Ze moeten standhouden bij een eventuele gang naar de rechter én worden na incidenten nog eens extra kritisch tegen het licht gehouden. Tegelijkertijd moeten ze ondertoezichtstaanden stimuleren tot goede en zelfs verbeterde kwaliteit en naleving, ook als inspecteurs weg zijn. Al deze doelen kunnen leiden tot lange en ingewikkelde documenten die niet echt inspireren.
Manja Bomhoff van Het Inzichtenlab onderzocht samen met inspecteurs hoe je wél stimulerend zou kunnen rapporteren. Ze vertelt erover in ToeZine.
“De meeste inspecteurs slaan een eigen rapport liever ook niet opnieuw open”, vertelt Bomhoff. Zij kan het weten, want als onderzoeker voor Het Inzichtenlab spreekt ze regelmatig inspecteurs. “Als inspecteurs ze zelf al niet stimulerend vinden, dan zal een ondertoezichtstaande dat nog lastiger vinden. En dat terwijl veel inspecteurs aangeven dat ze rapporten graag als hulpmiddel zouden willen gebruiken om bedrijven of sectoren te stimuleren tot verbeteren en leren.”
Hoe een rapport wél kan stimuleren, onderzocht Manja Bomhoff met inspecteurs van programmateam Werkend Toezicht van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ), een team dat toezicht op de jeugdhulp innoveert en responsiever wil maken. Bomhoffs onderzoek was onderdeel van een groter project ‘Aandacht voor wat werkt’, bij verschillende rijksinspecties in opdracht van Bureau Inspectieraad. Het onderzoek met de IGJ-inspecteurs bestond uit gesprekken en ontwerpsessies waarin Bomhoff samen met inspecteurs onderzocht waaruit een stimulerend rapport zou kunnen bestaan.