Secondant: ‘Laten we ons zorgen maken om andermans genocide’
Kijk niet weg als er ergens op de wereld iets ernstigs gebeurt. Die ontkenning rekruteert mensen voor zaken als antisemitisme en extreemrechts gedachtegoed, zegt hoogleraar Uğur Ümit Üngör in Secondant. “Mensen gaan denken dat de waarheid wel ergens in het midden zal liggen.”
Oekraïne
Kunnen we wat er nu gaande is in Oekraïne genocide noemen of niet? Deze vraag wordt de laatste tijd opgeworpen in diverse nieuws- en praatprogramma’s. Een antwoord valt daar niet zo 1, 2, 3 op te geven, geeft Uğur Ümit Üngör aan, hij is bijzonder hoogleraar Holocaust en Genocidestudies aan de Universiteit van Amsterdam en senior onderzoeker bij het NIOD.
Genocide
Voorbeelden van genocide zijn Joegoslavië en Srebrenica in de jaren ’90 en de aanval in Myanmar op de Rohingya-bevolking 5 jaar geleden. Wat is de toedracht van volkerenmoord, hoe verloopt het proces van vernietiging, hoe eindigt het en wat is de nasleep ervan? “Ontkenning is een universeel fenomeen dat voorkomt in de nasleep van genocide”, zegt Üngör. Maar er zijn veel onderlinge verschillen.
Holocaust
Sommige genociden krijgen meer internationale erkenning. De Holocaust bijvoorbeeld, wordt nergens ter wereld officieel ontkend. Andere genociden worden niet ontkend door radicale figuren als rechts-extremisten of neonazi’s, maar door staten.
Ontkennen van genocide
In de bredere samenleving heeft ontkennen van genocide grote gevolgen. “In twijfel trekken van waarheden doet het goed in een tijdperk van fake news en post truth”, merkt Üngör op. “Mensen gaan denken dat de waarheid wel ergens in het midden zal liggen.”